Tegenwoordig is mediteren en mindfulness een hot item. Van moment tot moment leven en in het hier en nu zijn. Op internet, via social media, tv en radio of in vriendenkringen hoor je er veel over. En tsja, mediteren, hoe ben ik daar mee in aanraking gekomen? En wat heeft het mij gebracht en wat levert het mij op? In deze blog ga ik daar dieper op in. Ik gebruik gemakshalve het woord mediteren.
Mediteren omvat voor mij een totaal van mindfulness, stiltes ervaren, ademhalingsoefeningen, geleide en niet geleide meditaties, opmerken wat er is, mijn aandacht richten, bewustwording van mijn lichaam, visualiseren en visioneren. Daarmee ben ik vaak in hier hier en nu, maar soms ook in mijn eigen toekomst die ik aan het creëren ben.
Juiste moment
Als ik alles terug haal in mijn hoofd, dan is het een samenloop van omstandigheden geweest dat ik met mediteren in aanraking kwam. Eind 2015 zag ik de opleiding van Mindfulness in de Sport (MIS) voorbijkomen in een nieuwsbrief. In de topsport en in het onderwijs heb ik de nodige opleidingen en cursussen voorbij zien komen en gedaan. Ook specifiek de relatie tussen ademhaling en topsport was mij niet onbekend. Deze opleiding leek me wel wat nieuws.
Voor zover je van nieuw kunt spreken, het komt uit het Boeddhisme van duizenden jaren geleden :-). Persoonlijke ontwikkeling heeft altijd al mijn aandacht gehad. Het maakt niet uit in welke vorm het naar mij toe komt. Ik slurp de informatie op als een spons van bijvoorbeeld een artikel, een boek, een film of documentaire, een cursus, een opleiding of een gesprek. Ik heb er toen niet direct er iets mee gedaan, maar het zaadje was gepland.
Aanleiding
Een paar maanden later ongeveer in april 2016, heb ik een aanvaring gehad op mijn werk. Ik viel uit naar een collega tijdens een rapportvergadering en was het totaal oneens met de mening, waarin onrecht werd gedaan aan een student van mijn klas. De inhoud sta ik nog steeds achter, alleen de manier waarop was niet sjiek en professioneel. Gevolg was dat de collega ziek meldde en de manager heeft een half jaar thuis gezeten. Ik voelde mij ook verre van fijn en dit heeft mij enorm bezig gehouden. Ik wist wel dat dit hét moment van verandering voor mij was. Ik wist niet precies hoe ik moest veranderen en ook nog niet wat er allemaal ging komen. Laat staan dat ik wist hoe lang het proces zou gaan duren.
Actie in de taxi
Vlak na het voorval heb ik drie acties besloten om te gaan doen. Ten eerste heb ik na overleg met Marloes besloten om in augustus 2016 van 5 dagen naar 3 dagen werk te gaan. Samen hebben we de financiën in kaart gebracht en we kwamen tot de conclusie dat dit gemakkelijk kon. Zo heb ik letterlijk ruimte gecreëerd. Als tweede heb ik mij aangemeld voor de opleiding Mindfulness in de Sport die in september 2016 van start ging. Om daar aan te kunnen deelnemen diende ik eerst de 8-weekse MBSR te hebben gedaan. MBSR staat voor mindfulness-based stress reduction. Daar ben ik in mei 2016 mee gestart. En als laatste heb ik een coach gezocht om mij te helpen in mijn proces. Karin Kuijpers heeft mij op een fijne en professionele manier de afgelopen jaren begeleid en doet dat af en toe nog steeds.
Snurken als een malle
Ik herinner me de eerste bijeenkomst nog van de MBSR. We startten met een 45 minuten durende bodyscan in een groep van 10 personen. Ik schat in dat ik 43 minuten ontzettend hard heb lopen snurken als een malle. Vast heb ik de hele zaal wakker gehouden met mijn lawaai. Ik werd vlak voor het einde wakker van mijn eigen gesnurk en keek best wel beschaamd om me heen, haha! We kregen iedere week huiswerk mee in de vorm van opdrachten en meditaties beoefenen.
Ook thuis gebeurde hetzelfde. De eerste dagen sliep ik tijdens de meditatie bodyscan ook flink door. De week erop gebeurde hetzelfde weer, maar het werd langzaam minder. De opleidingen MBSR en Mindfulness in de Sport hebben veel losgemaakt bij mijzelf. Daardoor ben ik steeds meer gaan mediteren. En ik merkte dat ik het begon te missen als ik het een tijdje niet deed. Dan kreeg ik soms weer een kort lontje. Door het mediteren ben ik veel beter naar mijn eigen stem gaan luisteren. Wat vind ik? Wat voel ik? Welke kant wil ik op? Daar ben ik de afgelopen jaren best wel eens aan voorbij gegaan.
Shout it out!
Doordat ik regelmatig ben gaan mediteren en stiltes ben gaan opzoeken, heb ik mezelf beter leren kennen. Ik werd steeds bewuster van mezelf en mijn reactie op prikkels. Ik begon patronen bij mezelf te herkennen en er vielen mij andere zaken op. Ik heb me niet altijd gehoord gevoeld. Soms kon ik professioneel met feedback omgaan, maar ik kon ook wel eens onuitstaanbaar zijn. Stug. Zelf feedback geven vond ik best wel eens lastig. En het werk was nooit goed, het kon altijd beter.
Complimenten nam ik niet of nauwelijks aan. Begin 2017 kwam ik door de meditaties er langzamerhand achter dat ik wel eens ADHD zou kunnen hebben. Niet dat alles daar om draait, maar het verklaart een deel van de aanleiding dat ik bij mediteren ben terechtgekomen. Door mijn ADHD schakel ik heel snel in mijn hoofd. Als iemand net bij punt A is gestart, zit ik al bij punt D in mijn gedachten. Mijn filter werkt niet goed: alle externe signalen komen even hard binnen. Ik krijg dus veel prikkels heel snel in mijn hoofd en ik schakel daarbij heel snel.
Onrecht
Bij mij is het goed of slecht. Een 10 of anders een 1. Alles lager dan een 10 is slecht. Verder heb ik een soort van rechtvaardigheid systeem dat altijd de waarheid wil zeggen. Erg handig! Niet altijd dus… Ik kan slecht tegen onrecht. Bij onrecht floepen soms ongemerkt de woorden mijn mond uit. Dat is wel eerlijk en met een goede intentie, maar niet altijd handig. De conclusie is dat ik vaak al dingen had geroepen of vond, waar ik gevoelsmatig nog niet helemaal uit was. De letters en woorden hingen al in de lucht, voordat ik het doorhad. Of dat ik iets had gezegd, omdat ik voelde hoe de ander zich voelde.
Of ik zei zaken wel eerlijk, maar ontzettend ongenuanceerd. Volg je me nog? De oplossing zat in naar mijn gevoel te luisteren wat ik er zelf eigenlijk van vond. Hoe? Door te mediteren. Mediteren zorgt voor een vertraging op de lijn. Dat wordt ook wel de ‘space in between’ genoemd. Ik kan nu mijn reactie veel beter kiezen op een actie. Mediteren heeft mij drie zaken gebracht. Het heeft geeft mij de tools gegeven om in vrijheid mijn gevoel te ervaren en uit te spreken. Het geeft mij elke dag richting die ik mijn leven wil volgen. En het heeft mij geleerd dat ik mijn reactie kan kiezen op een externe prikkel.
Pitstop
Tijdens de Pitstop zijn er meerdere momenten voor geleide meditatie opgenomen. De meditaties duren zelf ongeveer tussen de 20-30 minuten en worden geleid door mijzelf. Ze zijn voor iedereen toegankelijk. De meditatie bestaat uit delen van:
- Volgen of beïnvloeden van je ademhaling
- Bewustwording van je lichaam
- Opmerken van wat zich er aandient in het moment
- Visualiseren en visioneren
- Een thema: compassie, dankbaarheid, vergeving, toekomst, gevoelens, energie
De meditaties worden afgesloten door een kaart te trekken met een positieve spreuk voor de dag. Daarna is er ruimte om iets te vertellen over je ervaring. Dit staat je vrij en is niet verplicht. In deze blog heb ik je laten zien hoe ik heb kennisgemaakt met mediteren en de manier waarop wij het aanbieden. Ik ben benieuwd wat je van deze blog vindt.