Het concept ‘acomedido zijn’ heeft meerdere lagen. Het is namelijk niet slechts een klusje of taak doen omdat iemand je dat heeft opgedragen. Het is weten welke hulp gepast is op een bepaald moment, omdat je hebt opgelet.
Maya-kinderen net als kinderen van andere inheemse gemeenschappen in Mexico, verrichten heel veel werk in en om het huis. Het merendeel van de tijd doen ze deze taken zonder dat iemand het aan hen vraagt, ergens mee dreigt of hen overhaalt met beloningen. Ze leren hun kinderen om verantwoordelijk te zijn voor familieleden. Ze willen dat de kinderen begrijpen wanneer iemand iets nodig heeft of hulp kan.
Trots
Heel vaak genieten de Maya- en Nahua-kinderen van de klusjes die ze doen. Hun ouders hebben hun niet alleen geleerd acomedido te zijn, maar ook hoe ze hun werk op waarde kunnen schatten en hoe ze zich trots kunnen voelen op hun bijdrage aan het huishouden. Helpen met klusjes is een privilege.
Elke keer als ze willen helpen, laat je hen helpen. Zelfs als ze enorm veel troep maken. Dat is hoe je kinderen iets leert. Era heeft mij vaak geholpen met boodschappen uitpakken, waaronder een doosje met 10 eieren…😇
Er zijn 2 overeenkomsten tussen peuters in de hele wereld:
dat zijn driftbuien 😉
en de drang om te helpen.
Beloning
In een onderzoek hield een kind van twintig maanden op met spelen met een nieuw stuk speelgoed om aan de andere kant van de kamer een volwassene te helpen iets op te pakken van de vloer. Niemand had de dreumes gevraagd om te helpen en hij had ook geen beloning nodig voor de gegeven hulp. Uit het onderzoek bleek zelfs dat dreumesen en peuters een tweede keer minder snel helpen als ze na afloop een speeltje krijgen. Dat is nou acomedido zijn 😀
Uit het boek: Jagen, verzamelen, opvoeden